တခါက ႏို၀င္ဘာ....

သူ တခါက ကၽြန္မနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူ စာတစ္ပုဒ္ေရးမယ္လို႔ ေျပာဖူးတယ္.... အဲဒီတုန္းက ကၽြန္မက မဆိုင္းမတြ သူ႔ကိုျပန္ေျပာျဖစ္ခဲ့တဲ့ စကားတစ္ခြန္းရွိခဲ့တယ္.. အဲဒါက.... ' ဒါဆို ေမာင့္အတြက္ ကၽြန္မက စာတစ္ပုဒ္ေလာက္ပဲလား" လို႔..... သူကလည္း မဆိုင္းမတြျပန္ေျဖခဲ့တယ္...... "အဲဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး မီးေလးမႀကိဳက္ဘူးဆိုရင္ ေမာင္မေရးဘူး..." ကၽြန္မ သူ႔အေျဖကို ေက်နပ္သြားခဲ့တယ္.... ေနာက္ထပ္ ကၽြန္မ ထပ္ေျပာျဖစ္ခဲ့တာက "ေမာင္ေရးတဲ့ မီးေလးအတြက္ စာကိုေတာ့ မီးေလးတေယာက္တည္းပဲ ခံစားခ်င္တယ္... ဒီလိုလုပ္မယ္ေလ... ေမာင္လည္း မီးေလးအတြက္ စာတစ္ပုဒ္ေရးခဲ့ မီးေလးလည္း ေမာင့္အတြက္ စာတစ္ပုဒ္ေရးထားမယ္... ဒီည ဖုန္းခ်အၿပီးမွာ စၿပီး အတူတူ ေရးၾကမယ္....... ေမာင္နဲ႔မီးေလး ဘယ္ေလာက္ တူသလဲဆိုတာ အတူဆံုရင္ စာကို အျပန္အလွန္ဖတ္ၿပီး ဆံုးျဖတ္ၾကတာေပါ့" လို႔ေလ... ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ စာတစ္ပုဒ္စီကို အခ်ိန္တခ်ိန္တည္းမွာ တေနရာစီကေန တၿပိဳင္တည္း ေရးခဲ့ၾကတယ္.... ေနာက္တႀကိမ္ ကၽြန္မဆီ သူလာေတာ့ တေယာက္က တေယာက္ေရးတဲ့စာကို အျပန္အလွန္ဖတ္ျဖစ္ၾကတယ္.... ဘယ္ေလာက္တိုက္ဆိုင္လိုက္သလဲဆိုရင္... ကၽြန္မေကာ သူေကာ ၂ မ်က္ႏွာထက္မပိုဘူး.... သူေကာ ကၽြန္မေကာ တေယာက္အေပၚတေယာက္ ခံစားခ်က္ေတြက အမ်ားစု တုိက္ဆိုင္ေနတယ္.... ကဲ... ဘယ္ေလာက္မ်ား ဖူးစာဆိုတာ ယံုၾကည္ဖြယ္ေကာင္းလုိက္သလဲဆို.... အထူးျခားဆံုးက သူေကာ ကၽြန္မေကာ စိတ္ခံစားခ်က္ကို အလြန္အကၽြံပြင့္ပြင့္လင္းလင္း သြန္ခ်ျပတတ္တာ.... နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္းနဲ႔ အေလးအနက္ထားတတ္တာေတြက ထပ္တူက်ေနတာေလ..... အရမ္း၀မ္းသာခဲ့ရတယ္... ဒီလို ႏို၀င္ဘာရဲ႕ တခုေသာ ေန႔ရက္ေလးမွာေပါ့့... သူနဲ႔ ကၽြန္မ ကိုယ္ႀကိဳက္ရာ သီခ်င္းေတြစုထားတဲ့ ဓာတ္ျပား တေယာက္တခ်ပ္ လဲခဲ့ၾကတယ္.... အဲဒီထဲမွာ သူက ကၽြန္မေပးတဲ့သီခ်င္းေတြထဲက ဖီအိုနားဖန္ ရဲ႕ မင္းကိုဂုဏ္ယူတဲ့သူ နဲ႔ မာရီးယားကာေရး ရဲ႕ သူရဲေကာင္းဆိုတဲ့ သီခ်င္းကို ႀကိဳက္သလို.... ကၽြန္မကလည္း သူေပးတဲ့ သီခ်င္းေတြထဲက ဂၽြန္လင္ႏြန္ရဲ႕ စိတ္ကူး နဲ႔ ေသနတ္နဲ႔ႏွင္းဆီ အဖြဲ႕ရဲ႕ ႏုိ၀င္ဘာမိုးကို ႀကိဳက္ခ့ဲတယ္ (Thiha Maung Maung အတြက္ ၂၀၀၈ ႏို၀င္ဘာေန႔ရက္မ်ား အမွတ္တရ)