အမွတ္တမဲ့စကားလံုးေလးမ်ား

ခံစားရတာမ်ားရွိတဲ့အခါ မြန္းၾကပ္တာေတြကို....

ေမ့လိုက္တာအေကာင္းဆုံးပါပဲ။

ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔တဲ့ရင္ခုန္ႏႈန္းေတြကို မွတ္မွတ္ရရတမ္းတေနဆဲမွာဆိုရင္........

အေကာင္းဆုံးေသာအသက္ရွင္မႈဘ၀တခုေပါ့။

အၾကင္နာစကားလံုးေလးမ်ားထြက္က်လာမလားလို႔ေမွ်ာ္လင့္ေနတာမ်ားသိရင္....

အခ်ိန္တိုင္း စကၠန့္တိုင္းမွာရွိတယ္ ကဗ်ာမဆန္ျခင္းလို႔ထင္ထားျခင္းတခုဟာ အေကာင္းဆုံးကဗ်ာဆန္မႈတခုျဖစ္ေနျပန္ေရာ။

တသက္တာခံစားခ်က္အားလံုးကို အပိုင္စားေပးထားတာကို နားလည္ေပးထားတယ္ဆိုရင္....

နားလည္ထားျခင္းဆိုတဲ့ဘာသာေဗဒဟာ အျပန္အလွန္ျငင္းခုန္ဖို႔အတြက္ ေနရာေတြ အခ်ိန္ေတြ ေပးမထားေလဘူး။

သဘာဝတရားရဲ့ တံု႔ျပန္မႈေတြက နည္းနည္းေလး ဆိုးရြားလာတဲ့အခါ....

သဘာ၀တရားႀကီးကိုက အေကာင္းနဲ႔အဆိုး ခ်ီးျမႇင့္ထားေလေတာ့ ညႇိႏႈိင္းနားလည္ျခင္းကသာ ေအာင္ျမင္စြာနဲ႔ေက်ာ္လႊားႏိုင္ေပလိမ့္မယ္။

မိုးေပၚက တိမ္သားပမာ တလြင့္လြင့္ေမ်ာတတ္တဲ့ ဘဝတစ္ခုက အေျခအေနမေပးေသးတဲ့အခါ.....

အားလုံးေသာလူသားေတြက ဘာမွမတည္ျမဲၾကပါဘူး၊ တိမ္စိုင္ေတြေပၚမွာ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းေတြသာ တည္ေဆာက္ရေအာင္။

တိမ္စိုင္ေတြနဲ႔တူတဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေသာဘဝအေျခအေနကေန မိုးသားေအးေအးေလးရြာသြန္းခြင့္ရမယ္ဆိုရင္.....

လွပတဲ့ ေျမကမၻာေပၚမွာ စိမ္းလန္းျခင္းေတြထပ္ၿပီး ေမြးဖြားၾက႐ုံေပါ့။

သာယာျငိမ္းခ်မ္းမႈကို ေမွ်ာ္လင့္ဖန္တီးၾကမယ္ ဆိုေတာ့.............

အားလုံးက ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းကိုေတာင့္တၾကတာပါ။ တို႔ (၂) ဦးၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းဟာ ကမၻာႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းပဲေပါ့။

"Words" is Created by Ni Ni Win & "Words" is Created by Thiha Maung Maung

ခ်စ္မိတဲ့ တနဂၤေႏြြ

အထီးက်န္ေန႔ရက္မ်ားစြာေနာက္မွာ
ခိုင္မာတဲ့ တည္တံ့မႈမရွိႏိုင္တဲ့ေနာက္
သံစဥ္မဲ့ေတးသြားမ်ား အဓိပၸါယ္ရွိရွိဖန္တီးခြင့္ကို
ရနံ႔သစ္တည္ရာ ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္တဲ့နယ္ေျမမွာ
ေျခခ်ေတးသီကာ
သံစဥ္ေကာက္ေၾကာင္း ေတးသြားမ်ားစြာနဲ႔
ႏူးည့ံေနတာ
အစျပဳခဲ့ ခ်စ္မိတဲ့ဒီတနဂၤေႏြမွာ...

အခါမဲ့ လႊမ္းမိုးျခင္း

ရာသီစက္ဝန္း
နာရီစက္သံ
ေန႔ ည မျမဲ
မတည္ေသာေျပာင္းလဲျခင္းေနာက္
တေကာက္ေကာက္မလိုက္ေသာ ဥာဥ္.....။

ဆန္႔က်င္ရာ လမ္း
မေျဖသာ ေျပရာေျပာမွ
မၾကင္နာ မညွာတာတဲ့
ခင္တြယ္ရာ တည္ျငိမ္ျခင္းေလးက
မေမွာင့္ေတာင္ မေပ်ာက္ဖို႔ လိုမယ့္ အစဥ္.....။

ပန္းနဲ႔ဝတ္ရည္
ေရကန္နဲ႔ၾကာ
တြဲျမဲ မခြဲအစဥ္မို႔
မိုး ေႏြ ေဆာင္း ေျပာင္းေစ
ထာဝရ ရင္္မွာ ရာဇပုလႅင္အရုိက္အရာ က ကိုယ့္ဘဝပိုင္ရွင္.......။

.

The Wishes for our loving PLANET

.

ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ႔ စစ္

ခ်စ္ျခင္းေတြ အျပည့္အ၀ျဖည့္စြမ္းေပးေနတဲ့ ေဟာဒီ အျပာေရာင္ ၿဂိဳဟ္ကမၻာႀကီးေပၚမွာမွ
စစ္မက္အပူမီးေတြ ေလာင္ၿမိဳက္ေနရတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို့စိတ္မေကာင္းပါဘူး။
၀ဋ္ေၾကြးအေဟာင္းေတြဆပ္ၿပီး ၀ဋ္ေၾကြးအသစ္ေတြ ယူေနၾကတဲ့ သံသရာေတြၾကားမွ
ခ်စ္ျခင္းတရားသက္သက္နဲ႔ အသက္ရွင္သန္ ေနလိုသူေတြဟာ တျဖဳတ္ျဖဳတ္နဲ့ ေသဆုံးေနၾကရ . . .
ဘ၀မွာ ေသာက္ေရသန္႔သန္႔တခြက္၊ ခ်စ္သူဆီက ေအးျမတဲ့အနမ္းပြင့္ေတြနဲ႔ သစ္ရိပ္ေအးျမျမ . . .
ကၽြန္ေတာ္ေတာင့္တမိခဲ့သလို အိုမာခရမ္လည္း ေတာင့္တခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ မျပည့္စုံျခင္းေတြနဲ႔
မတည္ျမဲျခင္းေတြကို ခါးသီးစြာနဲ႔ ဆုပ္ကိုင္လို႔ထားတယ္။ အဲဒီအခိုက္ အဲဒီပမာဏ
ျမဴတမႈန္စာ အကြာအေ၀း အခ်ိန္ခဏေလးအတြင္းမွာျဖင့္ ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနလိုလွပါတယ္။
အိပ္ရာႏိုးစ ခ်စ္သူရဲ႔ အျပစ္ကင္းတဲ့ မ်က္၀န္းေလးကိုၾကည့္ေနရတာကိုက နိဗၺာန္ဘုံတမွ်ပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္ တေန႔ခင္းလုံး ေလာင္ၿမိဳက္ပစ္မယ့္ စြမ္းအင္ျဒပ္ထုေတြအတြက္ မနက္ခင္း ခ်စ္သူဆီက
အနမ္းပြင့္ေတြနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ျခင္း ဆီကပဲယူခဲ့ပါတယ္။ ဘ၀မွာ ခ်စ္ေနလို႔လည္းမၿပီးဘူးလို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက
ေျပာပါတယ္။ ဘ၀မွာ ခ်စ္ေနဖို႔ပဲ လိုအပ္ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္က ေျပာပါတယ္။ ခ်စ္ျခင္းကင္းမဲ့ေနရင္
Ozzy Osbourne ျဖစ္မလာပါဘူး၊ Andy Warhol ျဖစ္မလာပါဘူး၊ Tonny Iommi ျဖစ္မလာပါဘူး၊
John F Kennedy ျဖစ္မလာပါဘူး။ အိုက္စင္ေဟာင္း၀ါးဟာ ခ်စ္ျခင္းေတြသာမရွိခဲ့ရင္ ဟစ္တလာလိုပဲ
ဇာတ္သိမ္းမွာပါ။ ဂၽြန္လင္ႏြန္က ယိုကိုအိုႏိုကိုခ်စ္တယ္။ Imagine သီခ်င္းေလးျဖစ္လာခဲ့တယ္။
မတ္ဆုတဆုအိုယားမားက သူ႔ရဲ႔ ဘုရားေပးထားတဲ့ လက္သီးေတြကိုခ်စ္တယ္။ ဘီလ္ဂိတ္က
Microsoft Window ကိုခ်စ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူကို ခ်စ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၿဂိဳဟ္ကမၻာႀကီးက အင္မတန္မွ သာယာလွပပါတယ္။ အဲဒီသာယာလွပမႈေၾကာင့္ပဲ
စစ္မက္ေတြေလာင္ၿမိဳက္ခဲ့ရ။ အဲဒီစစ္မီးေတြက ဗုဒၶတရားေတာ္အရ ၀ဋ္ေၾကြးေတြကို ေပးဆပ္ေနရျခင္းတခုပါပဲ။
စစ္မက္ေတြေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ေနၾကသူေတြထဲမွာ ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ ေကြကြင္းရတဲ့ ဒုကၡတရားကို စာနာ
နားလည္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သံသရာဟာ စက္၀ိုင္းတခုပါ။ တေနရာထဲမွာ ရပ္မေနပါဘူး။
အမုန္းတရား မုန္တိုင္းေတြ ၿပီးရင္ ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔ ျပာလြင္ေတာက္ပေနတဲ့ ေကာင္းကင္ႀကီးကို
ေတြ႔ရလိမ့္မယ္။ ခ်စ္ျခင္းတရားရဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေအးျမတဲ့ ခြန္အားေတြ ကမၻာမွာမ်ားလာရင္ေတာ့ စစ္မီးေတြ
ၿငိမ္းသြားေစမွာ အမွန္ပါ ...။
...

တည္တံ့တဲ့တံတိုင္း

ေမာ့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္တိုင္း
ကိုယ့္ျမင္ကြင္းဟင္းလင္းျပင္မွာ
စိုးရိမ္တၾကီး ႏူးညံ့တဲ့အၾကင္နာမ်ားစြာနဲ႔
အံု႔မိုးေပးေနတဲ့ သူ............။

ခံစားရခ်က္မ်ားစြာတို႔ေအာက္
ရင္နင့္နာက်င္စြာ ငံု႔စိုက္လိုက္တဲ့အခါတိုင္း
ကိုယ့္ေဘးနံပါး ကပ္မွီေစရာ
ေႏြးေထြးမႈအျပည့္ ခ်မ္းေျမ႔ဖြယ္အယုအယေတြနဲ႔
ေပြ႔ပိုက္ဖက္တြယ္ခြင့္ေပးေနတဲ့ သူ..............။

ေပါက္ကြဲမိတဲ့ အခါခပ္သိမ္းတို႔ေနာက္
ပူေလာင္လြန္းလွေသာ ရတက္မီးတို႔ရဲ့ေစစားရာေနာက္
တုန္ရီေဝဝါး ညည္းတြားမိတဲ့အခါတိုင္း
ေလးနက္တဲ့ခြန္အားမ်ားကို ျပယုဂ္တစ္ခုအေနနဲ႔
ခိုင္ျမဲစြာဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ လက္နွစ္ဘက္ကို
ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ေပးထားတဲ့ သူ............။

ူဥတုရာသီေျပာင္းလဲျခင္းေနာက္
ကံရာသီစက္ဝိုင္းေျပာင္းလဲျခင္းေနာက္
ေလာကဓံေျပာင္းလဲျခင္းေနာက္
မေျပာင္းမလဲတည္တံ့တဲ့ ကိုယ့္အတြက္ တံတိုင္း
ဝမ္းသာၾကည္ႏူး ဂုဏ္ယူမိေစတဲ့ သူ...........။


...

စိတ္ေစရာ

အမည္နာမဝိေသသတစ္ခု နဲ႔ အတူ
ေလာကဟင္းလင္းျပင္ၾကီးထဲမွာ တြယ္ရာမဲ့မျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵတစ္စံုက
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ားစြာ တည္ေဆာက္မိတဲ့အထိ
အင္အားျဖစ္ေစခဲ့တယ္....။

ျမဴခိုးတိမ္ပမာ ဖံုးကြယ္ထားတာ အတၱတစ္ခုသာ ျဖစ္ေပမယ့္
ႏူးညံ့ညင္သာတဲ့ ေဝဒနာခံစားခ်က္ေလးကို ဆုပ္ကိုင္မိလိုက္ခ်ိန္အတြင္း
တိုးတိတ္ျငိမ္သက္လွစြာေသာ ခ်စ္ျခင္းတရားကို လက္ခံစံုမက္မိတဲ့အထိ
သိမ္ေမြ႔ခံစားေစခဲ့တယ္...။



...

အရုဏ္ဦး အလင္းသစ္အစ

ေမွ်ာ္လင့္မိတဲ့
လင္းေရာင္ျခည္အစမွာ
ေငးေမာတဲ့မ်က္ဝန္းအစံုက
ဟိုးအေဝးဆီမွာ
ရင္းႏွီးမႈတစံုတရာနဲ႔ေပါ့

အၾကင္နာစကား
သံစဥ္တိတ္ၾကားလည္း
နားမစြင့္လည္း ၾကားေနမိရဲ့ေလ

ေရာင္နီပ်ိဳ့ေလမလားရယ္လို႔
ေတြေဝေနမယ္ဆိုတာ
ကိုယ္ခံစားလိုက္ရတဲ့အခါ
ရင္မွာက
နားလည္မႈတေပြ႔တပိုက္ရယ္နဲ႔ေပါ့

ကဗ်ာေတြအားလံုး
သံစဥ္ေတြအားလံုးရဲ့
ေနာက္ကြယ္က
မေျပာင္းလဲတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားကို
ဖန္တီးမႈမရွိ သဘာဝလက္ေဆာင္အျဖစ္
ကိုယ္ျဖည့္ဆည္းေပးမိေနတယ္

အံ့ၾသၾကေလမလားရယ္လို႔
မေတြးမိဘူး
ႏူးညံ့တဲ့ခံစားခ်က္ေတြနဲ့အတူ
ထာဝရျဖစ္တည္ေနမယ့္
ကိုယ့္ရဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားေတြအားလံုး
အရုဏ္သစ္စ ေန႔ခင္းလင္းေရာင္ျခည္လို
သန္႔ရွင္းတည္ျမဲေနမယ္ ...။

နံနက္ခင္းရဲ့အျပာေရာင္

ဘဝမွာ
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားက အေရးၾကီးပါတယ္။
အိပ္ရာနိုးစအေတြးသစ္ေတြနဲ႔
လတ္ဆတ္ပ်ိဳျမစ္ေနတဲ့
သဘာဝတရားၾကီးရဲ့ ရင္ကိုလႈပ္ႏႈိးလိုက္တယ္

ေသာက္ျပီးတဲ့ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေပၚမွာ
ညကအိပ္မက္ဆိုးရုပ္ၾကြင္းေတြ ခ်န္ထားရစ္ခဲ့တယ္

ကၽြန္ေတာ္က ကဗ်ာေတြကိုခ်စ္တယ္
ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူကလည္း ကဗ်ာေတြကိုခ်စ္တယ္

ကၽြန္ေတာ္ေရာ
ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူေရာ
လြတ္လပ္မႈရဲ့ အျပာေရာင္ေတြကို ခ်စ္တယ္

ကၽြန္ေတာ္ေရာ
ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူေရာ
ရဲရင့္တဲ့ အနီေရာင္ပန္းသီးေတြကို ခ်စ္တယ္

ကန္ေရျပင္ကို တိုက္ခတ္လာတဲ့
ေလနုေအးရဲ့ အလ်င္ေလာက္နဲ႔
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ဦးရဲ့ အနမ္းေတြေဝဆာခဲ့ပံု

အဲဒီအခ်ိန္က
ကမၻာၾကီးဟာလည္း
ျငိမ္းခ်မ္းလို႔
စစ္မက္ေတြကင္းလို႔
ေကာင္းကင္ကလည္း
ၾကည္စင္ျပာလြင္လို႔
ဂၽြန္လင္ႏြန္ရဲ့
အခ်စ္သစ္ပင္ကလည္း
မနက္ခင္းရဲ့ ေအးျမျခင္းထဲမွာ
အဓိပၸါယ္ျပည့္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြနဲ႔
ခက္လက္ေဝဆာ စိမ္းျမေနလို႔ေလ...။