Thursday, October 9, 2008
ယုံ
ကမၻာၾကီး
နည္းနည္းတိမ္းေစာင္းေနသလိုပဲ................
ငါနဲ့မင္း
ဆံုေတြ႔ခ်ိန္ကလဲ
နည္းနည္း ကေခ်ာ္ကခြ်တ္ႏိုင္ခဲ့တယ္.........။
ငါက
ဆယ္စုႏွစ္သံုးစုထဲကို
မ်က္စပစ္ေနခ်ိန္မွာ..................
မင္းကေတာ့
တစ္စုသာသာပိုေနတယ္ေပါ့ ေလ.........။
ကမၻာက
ေခ်ာက္ကမ္းပါးအားလံုး
နက္တယ္လို႔ေျပာၾကေပမယ့္..............
ငါမင္းနဲ့ဆံုဖို႔
ေက်ာ္ခဲ့ရတဲ့ ေခ်ာက္ကမ္းပါးက
ပိုလို႔ေတာင္နက္အုံးမယ္.........။
ငါ့
အသက္နဲ႔ရင္းျပီး
မင္းကို
သစၥာတည္တည္ခ်စ္ခဲ့လို႔..................
အခု
ငါရဲ့
ေမြးေန႔တစ္ရက္ကို
မင္းနဲ့အတူ
ခပ္တည္တည္ေက်ာ္ျဖတ္ခြင့္ရျပန္ေတာ့မယ္.......။
ဒီမတိုင္ခင္မေတာ့
မင္းနဲ့ငါၾကား
မတိုက္ဆိုင္မႈေတြ လြဲေခ်ာ္မႈေတြနဲ့ ............
ရင္ၾကားေစ့ခဲ့ရတာလဲ
ခါခါေပါ့ေနာ္.............။
စာက
ရွည္သလို
ငါ့
အေတြးေတြလဲရွည္ေနျပီ...........
ငါ
အခ်စ္ေတြလဲ မေျပေတာ့ဘူး.............။
ဆက္လို့သာပဲ
ခ်ည္ေႏွာင္ေနမိမွာက..........
မင္း
ရင္ဘတ္ထဲက ႏွလံုးသားကိုေပါ့.............။
မင္း
ဦးေႏွာက္က
ငါ့အတြက္
သိပ္စိတ္ရႈပ္ဖို႔ေကာင္းတယ္................။
ဒါေပမယ့္
မင္းကို
ငါအစဥ္ခ်စ္ေနမယ္ဆိုတာ..........
ထာဝရမေျပာင္းတဲ့ အေၾကာင္းတရားမို႔
မင္း
စိုးရိမ္စရာခံစားခ်က္ တစံုတရာကိုေတာ့
ငါ
ဘယ္ေတာ့မွ မေပးႏိုင္ပါဘူးဆိုတာ
ယံု.............။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
အင္း... ေတာ္ေတာ္ခံစားခဲ့ရပုံပဲေနာ္ အခ်စ္ၾကီးပုံလဲရတယ္
ေကာင္းတယ္ဗ်ာ အေရးအသား အေတြးအေခၚေလးေတြ
သေဘာက်တယ္ဗ်ဳိ႕ ဆက္ေရးပါအားေပးပါတယ္
ထိသည္...
ျငိသည္...
အားပါသည္...
အသက္ဝင္သည္...
ဆက္ေရးပါဗ်ဳိ႕
ေျခလွမ္းတိုင္းကို..
အားေပးေနမယ္
Post a Comment