အိပ္မက္ေတြ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ေငြေၾကးဓနဥစၥာေတြ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြ
ဒုကၡေတြ မုန္တိုင္းေတြ ေၾကကြဲမႈေတြ ေကာင္းကင္ျပာေတြ လတ္ဆတ္သစ္လြင္မႈေတြ
ခ်ိဳျမရွတတဲ့ရသေတြနဲ႔ စီးနင္းခဲ့တဲ့ ၂၀၀၈ ယာဥ္ရထားကို မၾကာခင္ နာရီပိုင္းအတြင္း
ကၽြန္ေတာ္တို႔ စြန္႔ခြာလို႔ ၂၀၀၉ နံပါတ္ရထားသစ္နဲ႔ ခရီးအသစ္ထြက္မယ္။ က်ိန္စာ
မိထားတဲ့ အတိတ္ဆိုးေတြအားလုံး အဲဒီရထားေဟာင္းေပၚမွာပဲ က်န္ခဲ့ပါေစလို႔
အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ဆုေတာင္းမိတယ္။
၂၀၀၉ ဟာ လွပသစ္လြင္စြာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုႀကိဳဆိုေနမယ္လို႔ေမွ်ာ္လင့္တယ္။
အထူးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၂ ဦးကိုေပါ့။ ျပန္မေတြးခ်င္တဲ့ ၂၀၀၈ ရထားေပၚက
ဒုကၡနဲ႔ သုခေတြအတြက္ ရင္ခုန္ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တခ်ိဳ႔ကိုေတာ့သတိရေနမိပါရဲ႕။
ခ်စ္သူက ေတာင္ေပၚလမ္းေပၚကေန ခရီးထြက္ခြာလာခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္က ရင္ခုန္
စြာနဲ႔ ေနရာတေနရာကေန ေစာင့္ေနခဲ့တယ္။ စိုးရိမ္ပူပန္မႈနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ေရာေမႊ
ေသာက္ရတဲ့ ၀ိုင္တခြက္ရဲ႔ ယစ္မူးမႈျပင္းအားက ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအဆရွိေန
မယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားလည္းမသိႏိုင္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အဲဒီယစ္မူးေနရတဲ့
ရသကို စကၠန္႔တံေတြ နင္းေျခမႈေ၀ဒနာနဲ႔ အတူ ၾသဂတ္စ္လရဲ႔ ရွားရွားပါးပါး
ေနေရာင္ျခည္ေအာက္မွာ ခံစားလို႔ေလ ။ ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္သူကို ကၽြန္ေတာ္
ျမင္လိုက္မွပဲ ခုနက ေ၀ဒနာေတြက ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့တယ္။
အဲ …
ခုနကေသာက္ေနတဲ့ ၀ိုင္ခြက္ထဲက စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္းဆိုတဲ့ဓာတုေဗဒပစၥည္းတခု
ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္သူလည္းလာေရာ ထူးထူးဆန္းဆန္းေပ်ာက္ကြယ္သြား
ေတာ့တယ္။ ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ ရသေတြဟာ ေရႊက်င္ေနသလိုပဲ အမႈိက္ေတြ ျဗံဳးေတြကို
စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ က်င္ယူရတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ သန္႔စင္တဲ့ ရာႏႈန္းျပည့္
ေရႊစင္ေရႊစေတြလိုပဲ အဓိပၸာယ္ျပည့္၀တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေတြကို ရရွိမယ္ေလ။
ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူက နားလည္မႈေတြျပည့္၀တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကေလးဆန္တယ္။
အဲဒီကေလးဆန္ျခင္းကိုမွ ကၽြန္ေတာ္က ခ်စ္မိေနတယ္။ ကေလးဆန္ျခင္း
တိုင္းကေတာ့ခ်စ္ျခင္းေတြျဖစ္မလာခဲ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူ ကေလးဆန္
ျခင္းကသာ ကၽြန္ေတာ့့္္အတြက္ ခ်စ္ျခင္းေတြကို သယ္ေဆာင္လာခဲ့တာပါ။
အဲဒီလိုနဲ႔ ၂၀၀၈ ရထားကို အရွိန္ျမႇင့္ ေလာင္စာျပင္းအားေတြတင္ရင္းနဲ႔
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၂ဦးအနမ္းပန္းေတြနဲ႔ ဖူးပြင့္ေ၀ဆာေစခဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္သူ
သိပ္မႀကိဳက္တဲ့ ေကာင္းကင္ျပင္ႀကီးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၂ ဦးရဲ႔ ခ်စ္ျခင္း
ေတြနဲ႔ျပာလြင္ေစခဲ့။ ႏို၀င္ဘာလမွာ ခရီးတိုတခုထြက္ခဲ့တယ္။ ေအးျမတဲ့
ႏို၀င္ဘာမိုးေရေတြေအာက္မွာကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူရဲ႔အျပံဳးေတြကို ၾကည့္ရတာ
ေလာက္ေကာင္းတဲ့အရသာမရွိဘူး။
ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူက စိတ္ေကာက္တတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္
ကလည္းေခ်ာ့တတ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူက ခ်စ္ျခင္းစကားေတြကိုသာသီးသန္႔နားဆင္လိုတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က ဘ၀ေတြပါေနတဲ့ခ်စ္ျခင္းတရားေတြကိုေျပာတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူကနားလည္မႈျပည့္၀ေအာင္ႀကိဳးစားတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဘ၀ကို တျဖည္းျဖည္းထုတ္ၿပီး ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔အတူ
ေပ်ာ္၀င္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၂ ေယာက္ တခါတေလရန္ျဖစ္တတ္တယ္။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြရွိတဲ့ အနာဂတ္ဆီကိုပဲ ဦးတည္
ထားတယ္။ ဒါကလည္း ၂၀၀၈ ရထားရဲ႔ လမ္းေခ်ာ္တိမ္းေစာင္းမႈေတြေၾကာင့္
႐ိုက္ခတ္ရတဲ့ ခဏတာေတြလို႔ပဲ ေအာက္ေမ့မိတယ္။ မနက္ျဖန္ဆိုရင္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္သစ္ ေန႔သစ္ ခရီးလမ္းသစ္ေတြနဲ႔ ခရီးေတြဆက္ရဦးမယ္။
ဘ၀မွာ က်ိန္စာမိေနျခင္းေတြရွိတယ္။ ခါးသက္တဲ့ေန႔ရက္ေတြလည္းၾကံဳရမယ္။
ဒါေပမယ့္ ခ်စ္သူရဲ႕ လွပတဲ့အျပံဳးေတြေၾကာင့္မုန္တိုင္းေတြကေန ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္
ခဲ့တယ္။ ေနာင္လည္း ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ဦးမယ္။ႏွစ္သစ္ကူးတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာေတာ့
ကၽြန္ေတာ့ခ်စ္သူကို ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ အနမ္းပြင့္ေတြေခၽြရင္း ကိုယ့္၀န္းက်င္ ကိုယ့္
ကမၻာႀကီးအတြက္ ဆုမြန္ေကာင္းေတြေတာင္းေပးဖို႔ လွပတဲ့ အစီအစဥ္တခုအျဖစ္
ကၽြန္ေတာ္ စီစဥ္ထားလိုက္တယ္။
ဘ၀တိုင္းမွာ ဒုကၡဆိုတဲ့ ကပ္ပါးေတြရွိတယ္။ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ခ်စ္ျခင္း ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း
ေတြနဲ႔ သန္႔စင္ပစ္ရမယ္။ အားလုံးလည္း ႏွစ္သစ္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ …။
No comments:
Post a Comment